W osiemdziesiąt dni dookoła świataIlustracja okładki ilustrująca trasę podróży, umieszczona we francuskim Fileasa Fogga, oryginalna ilustracja z pierwszego francuskiego wydania z 1872 osiemdziesiąt dni dookoła świata ( fr. Le tour du monde en quatre-vingt jours) to najpopularniejsza jednotomowa powieść francuskiego pisarza Juliusza Verne'a , która została opublikowana po raz pierwszy w 1872 roku w cyklu Niezwykłe podróże .Pierwszy polski przekład, dokonany przez Józefa Grajnerta , został wydany w 1873 roku. Tłumaczenie Zbigniewa Florczaka osiągnęło nakład 788620 egzemplarzy[1].Spis treści1 Treść2 Pochodzenie książki i adaptacje3 Bohaterowie4 Ciekawostki5 Zobacz też6 Linki zewnętrzne7 Przypisy TreśćGłównym bohaterem opowieści jest angielski dżentelmen – Phileas Fogg , znany jako stateczny, bogaty acz skromny samotnik. Zaskoczeniem dla wszystkich jest zdarzenie, podczas którego zakłada się o funtów szterlingów ze swoimi znajomymi z gry w wista , że objedzie świat wokoło w ciągu 80 dni. W podróż rusza z nowo najętym, francuskim służącym – Passepartout (w przekładach polskich – Obieżyświat). Po piętach depcze im angielski policjant – Fix, który jest przekonany, że to Phileas Fogg jest sprawcą kradzieży znacznej kwoty pieniędzy z londyńskiego banku .Podróż, odbywana za pomocą wielu środków lokomocji (pociągi - w tym słynny Orient Express , statki parowe , wierzchem na słoniu czy za pomocą bojera ) urozmaicona jest przygodami, które przeszkadzają w punktualnym dotarciu do celu. Spośród licznych przypadków można wspomnieć jak Fogg ratuje Audę, wdowę po hinduskim maharadży od rytuału sati , przeżywa napad Indian na pociąg w czasie podróży przez Stany Zjednoczone , radzi sobie z brakiem paliwa na statku. Również Fix wielokrotnie utrudnia Foggowi podróż, rozdzielając go na pewien czas ze swoim kulminacyjnym książki jest paradoks czasowy, związany z przekroczeniem międzynarodowej linii zmiany daty . Pewien zwycięstwa Fogg, już na angielskiej ziemi, zostaje zatrzymany przez Fixa i spędza ostatnią, kluczową dla wygrania zakładu noc w areszcie. Następnego ranka okazuje się, że prawdziwi złodzieje zostali zatrzymani. Fogg, pewien że przegrał, zostaje zaskoczony informacją, że wskutek podróży dookoła świata zyskał jeden dzień, dzięki któremu zjawia się w klubie Reforma dokładnie na oznaczoną godzinę i wygrywa zakład. Książka kończy się małżeństwem Fogga i Audy. Pochodzenie książki i adaptacjeBezpośrednim bodźcem, który skłonił autora do napisania powieści, było otwarcie w 1869 Kanału Sueskiego . Połączył on Morze Śródziemne z Morzem Czerwonym i wyeliminował potrzebę opływania Afryki .Za życia Verne'a niezwykle popularna (a dla autora dochodowa) była sztuka teatralna na motywach powieści, wystawiana w Paryżu z niezwykłym rozmachem i z udziałem żywych zwierząt ( słonia ).Wraz z wynalezieniem filmu pojawiły się liczne adaptacje filmowe, zazwyczaj istotnie różniące się fabułą od literackiego pierwowzoru (np. w filmie Coracci'ego z 2004 r. głównym bohaterem jest Passepartout, grany przez Jackie Chana .) Bohaterowie Phileas Fogg jest Anglikiem mieszkającym w Londynie na ulicy Saville Row Burlington Garden pod numerem 7. Nie bywał na giełdzie. Posiadał spory majątek. Wygrane z gry w wista przeznaczał na cele dobroczynne. Jego ulubionymi zajęciami były gra w wista oraz czytanie gazet. Zatrudniał zawsze jednego służącego. Był bardzo - agentObieżyświat, służący Phileasa Fogga. Pracował jako śpiewak, cyrkowiec, nauczyciel gimnastyki, sierżant straży Forster, były służący u Phileasa Fogga. Został zwolniony za to, że podał swojemu panu wodę do golenia o 2 stopnie za piękna, mądra, skromna hinduska. Została uratowana przez Fogga i Obieżyświata. Podróżowała z nimi aż do Europy. CiekawostkiNazwisko głównego bohatera – Fogg – pochodzi od angielskiego słowa fog, czyli mgła . Zobacz też W 80 dni dookoła świata – film z 1956 W 80 dni dookoła świata – film z 1989 W 80 dni dookoła świata – film z 2004 Dookoła świata z Willym Foggiem – serial animowany, w którym postacie są przedstawione jako zwierzęta - Willy Fogg (Phileas Fogg) jest lwem, Rigodon (Passepartout) - kotem, a Romy (Auda) - panterą. Linki zewnętrzne Kilkanaście wersji tekstu w kilku językach (francuski, angielski, rosyjski, holenderski, węgierski) w Jules Verne Virtual Library Przypisy↑ Informacja wg internetowej bibliografii polskich wydań utworów Juliusza Verne'a, dostęp 22 sierpnia 2008 r. Inne hasła zawierające informacje o "W osiemdziesiąt dni dookoła świata": Inne lekcje zawierające informacje o "W osiemdziesiąt dni dookoła świata": Publikacje nauczycieli Logowanie i rejestracja Czy wiesz, że... Rodzaje szkół Kontakt Wiadomości Reklama Dodaj szkołę Nauka

Wygraną – 20 tysięcy – Anglik wydał w podróży, jednak dzięki niej poznał swe największe szczęście, czyli Audę. GÓRY SKALISTE. Ciekawe miejsce, które mijał pan Fogg. Pan Phileas Fogg mijał wiele ciekawych miejsc podczas podróży z San Fransisco do Londynu, jednak wielu z nich nie odwiedzał.Oto jedno z nich. GÓRY SKALISTE

Charakterystyka fileasa fogga z punktu widzenia przyjaciół z klubu reforma. Książka pt. w 80 dni dookoła świata. Bardzo proszę o pomoc. prosze jak najszybciej odpowiadać i zgodnie z planem charakterystyki. dam najj. prosze o długą charakterystkę jak możecie lub średnią. z góry dziękuje

Nie śpiesz się. Przegapisz najlepsze chwile swojego października 1956 roku publiczność zgromadzona w nowojorskim teatrze Rivoli wyruszyła w ekscytującą trzygodzinną podróż wraz z angielskim dżentelmenem Phileasem Foggiem. Film grany był przy pełnej widowni przez kolejne 15 miesięcy i stał się drugim po Dziesięciorgu przykazaniach Cecila B. DeMille’a największym hitem roku. Źle jednak przetrwał próbę czasu i współcześnie jest oceniany jako płytki film rozrywkowy oraz jeden z najgorszych laureatów Oscara w głównej kategorii. Ale nie można zaprzeczyć, że to również film prawdziwego pasjonata, który zainwestował w projekt 6 milionów dolarów, popadając przez to w długi. Raczej nie chodziło mu o wykupienie wszystkich Oscarów, lecz o stworzenie wysmakowanej plastycznie filmowej przygody, która oczaruje widzów na całym pasjonatem był Michael Todd, znany impresario broadwayowski. Już w połowie lat 40. pomógł zebrać fundusze na sceniczny musical według powieści Juliusza Verne’a z 1873 roku. Głównym inicjatorem przedsięwzięcia był Orson Welles – jego spektakl Around the World (1946) z muzyką i piosenkami Cole’a Portera okazał się jednak wielką porażką kasową. 10 lat później niemający doświadczenia w produkowaniu filmów Todd postawił wszystko na jedną kartę i doprowadził do końca filmową adaptację ulubionej książki, odnosząc gigantyczny sukces finansowy. Przy okazji wprowadził także pewną rewolucję techniczną – współtworzony przez niego system Todd-AO ustanowił nowe standardy rejestracji obrazu filmowego. Sprawiedliwie należy jednak przyznać, że W 80 dni… jest drugą po Oklahomie (1955) Freda Zinnemanna produkcją wykorzystującą te musical Orsona Wellesa przyniósł straty nie z powodu jakości widowiska, ale ze względu na brak znanych nazwisk w obsadzie (w roli Phileasa Fogga – Arthur Margetson). Dlatego Mike Todd postawił sobie za główny cel zaangażować do filmu jak najwięcej gwiazd kina (nie tylko z Hollywood). Dokonał czegoś, co wydawało się niemożliwe – zgromadził wiele znanych twarzy i umieścił ich w krótkich, nawet kilkusekundowych epizodach. Dla przykładu ceniony za swój głos Frank Sinatra nie mówi ani słowa, tylko gra na pianinie, po czym odwraca się do kamery (ten moment zapewne wywołał aplauz widowni).Producent wraz z ekipą postanowił przenosić plan filmowy szlakiem podróży głównego bohatera. Dzięki temu użyto naturalnych plenerów – od Londynu przez Paryż, Hiszpanię, Hongkong, Japonię, po San Francisco. To zresztą nie wszystkie atrakcje turystyczne, bo sceny indyjskie kręcono w Pakistanie, a podróż z Rangunu do Hongkongu odbywa się z widokiem na Wielki Pałac w Bangkoku (co ciekawe, użytą w tej scenie łódź pożyczył filmowcom król Tajlandii). Wszystkie pieniądze wydane na taką wyprawę musiały przekładać się na to, co można było obserwować na ekranie, dlatego ekipa operatorska pod kierunkiem Lionela Lindona bardzo powoli chłonie krajobrazy, by widz rozkoszował się nimi i podziwiał uroki świata filmowane w wysokiej w filmie historię zna chyba każdy, ale nie zaszkodzi przypomnieć. Phileas Fogg (David Niven) to dżentelmen w każdym calu, członek elitarnego Klubu Reforma i miłośnik wista (angielskiej gry karcianej). Podczas rozmowy z partnerami od wista dochodzi do nietypowego zakładu – Fogg stawia swoją fortunę na to, by udowodnić swoje racje dotyczące geografii. Jest przekonany, że naszą planetę można okrążyć w 80 dni, z czym nie zgadzają się jego koledzy z Klubu. Istotny jest przy tym fakt, że akcja toczy się w roku 1872 i wtedy faktycznie nie było wystarczająco szybkich środków transportu, by okrążyć świat w 80 dni. Mamy więc podróż balonem przez Alpy, jazdę na słoniach przez dżunglę, podróże XIX-wiecznymi pociągami i pokonywanie trasy drogą scenariuszem pracowali Perelman, James Poe i John Farrow. Ostatni z wymienionych, będący także reżyserem z ogromnym doświadczeniem, miał realizować ten film. Jednak producent zwolnił go krótko po rozpoczęciu zdjęć – zdążył nakręcić tylko kilka sekwencji w Hiszpanii, które powstawały w pierwszej kolejności. Na jego miejsce przybył Michael Anderson, angielski filmowiec z mniejszym dorobkiem, doceniany wówczas za dramat wojenny Nocny nalot (1955).Stanęło przed nim niezwykle trudne zadanie – 75 dni zdjęciowych pod kierunkiem producenta, który miał konkretne wymagania co do formy spektaklu. Forma miała przewyższać wszystko to, co stworzono do tej pory w Hollywood. Przed ekranem przemyka więc nie tylko duża ilość gwiazd, aktorów i statystów, ale także zwierząt. Wybudowano wiele planów zdjęciowych, by ukazać zróżnicowane miejsca – od roztańczonej Hiszpanii przez malowniczą Azję po tereny indiańskie w Ameryce. Uszyto rekordową liczbę kostiumów i wzniesiono monumentalne dekoracje. Wszystko to sfilmowano w nowym formacie opracowanym w celu zapewnienia wysokiej rozdzielczości obrazu film pamięta się głównie ze zjawiska zwanego cameo. Polega ono na zatrudnianiu znanych osobistości do kilkusekundowych występów. Napisy końcowe (zaprojektowane przez Saula Bassa) stanowią pewnego rodzaju mapę, na której możemy odnaleźć znane nazwiska biorące udział w produkcji. Ale dla miłośnika starego kina atrakcją jest także wyszukiwanie tych osób w trakcie filmu. I tak na przykład w sekwencji londyńskiej wystąpił John Gielgud – jeden z najwybitniejszych aktorów szekspirowskich. W części hiszpańskiej swoje umiejętności pokazują nie tylko aktorzy, ale i słynny tancerz flamenco José Greco oraz matador Luis Miguel Dominguín, najwięcej gwiazd jest rzecz jasna w epizodzie amerykańskim – w samej scenie barowej w San Francisco można zobaczyć Marlenę Dietrich (która wypowiada słowa „Nie spiesz się, przegapisz najlepsze chwile swojego życia”), George’a Rafta i Franka Sinatrę. Potem jest dość wyrazisty John Carradine w roli politykującego pułkownika, a następnie Buster Keaton jako konduktor (ten chwyt wydaje się oczywisty – w najsłynniejszych filmach, Rozkoszach gościnności i Generale, pokazał swoją fascynację historią kolei). Natomiast postać pułkownika amerykańskiej kawalerii nie przypadła żadnej pierwszoligowej gwieździe, lecz B-klasowemu aktorowi-kowbojowi, Timowi zaskakujące, to nie Phileas Fogg w interpretacji Davida Nivena okazał się najważniejszą rewelacją obsadową, lecz meksykański komik Mario Moreno posługujący się pseudonimem Cantinflas. W Hiszpanii i Ameryce Łacińskiej cieszył się ogromną popularnością i to właśnie on (a nie Francuz, jak w książce) wcielił się w postać wiernego lokaja zwanego Passepartout. Po tej roli Cantinflas zagrał w jeszcze jednej wypełnionej gwiazdami produkcji hollywoodzkiej pt. Pepe (1960, reż. George Sidney), która była dla odmiany wielką klęską kasową i zakończyła międzynarodową karierę komika. O kultowości tego aktora w krajach hiszpańskojęzycznych świadczy nowo powstałe słowo „cantinflada”, oznaczające rozwlekłe gadanie, w którym nie ma merytorycznej treści. Na tym głównie opierał się humor reprezentowany przez Meksykanina, ale Todd i Anderson wykorzystali jego inny popisowy numer – parodię korridy zaprezentowaną po raz pierwszy w komedii Ani krwi, ani piasku (1941, reż. Alejandro Galindo).Do najbardziej chybionych pomysłów obsadowych zaliczyć należy Petera Lorre’a w roli Japończyka i Shirley MacLaine odgrywającą postać hinduskiej księżniczki. Z obsady pozytywnie wyróżnia się Robert Newton, wcielający się w przebiegłego inspektora Fixa podejrzewającego Fogga o obrabowanie Banku Anglii. Aktor był znany z ról piratów, Długiego Johna Silvera i Czarnobrodego, oraz z alkoholizmu, który przyczynił się do jego śmierci. Pracując nad rolą inspektora Fixa, dotrzymał słowa danego producentowi i odstawił alkohol. Ale po zakończeniu zdjęć wlał w siebie tak dużą ilość mocnego trunku, że wątroba i serce nie wytrzymały. Zmarł około siedem miesięcy przed premierą 80 dni dookoła świata to czyste kino rozrywkowe – bezpretensjonalne i momentami naprawdę urocze, korzystające z wielu lubianych przez widzów klisz gatunkowych. Najważniejszy jest motyw wyścigu z czasem i piętrzące się przeszkody na drodze do celu. Są ratunki w ostatniej chwili, jest zetknięcie człowieka z technologią, ale też z dziką Naturą. Jest ukazane w pełnej krasie bogactwo planety Ziemia, ale także różnorodność kostiumów i scenografii w zależności od miejsca. Wspaniale prezentuje się muzyka Victora Younga, który po 22 nominacjach do Oscara zdobył jedyną (w dodatku pośmiertną) statuetkę za omawianą produkcję. Na ścieżce dźwiękowej oprócz oryginalnej partytury Younga pojawiło się też wiele klasycznych utworów z poprzednich stuleci (np. Rule Britannia, The Girl I Left Behind Me).Raczej w zgodnej opinii uważa się, iż w roku 1956 powstało wiele innych dzieł zasługujących na miano najlepszego filmu roku, np. Olbrzym George’a Stevensa, który niedawno też obchodził rocznicę premiery, a w którym zagrała Elizabeth Taylor, żona Mike’a Todda odpowiedzialnego w dużej mierze za sukces omawianego przedsięwzięcia. Związek Liz z Mikiem przerwała śmierć męża w katastrofie prywatnego samolotu, niespełna półtora roku po premierze jego sztandarowego dzieła… Mimo iż spośród pięciu Oscarów jeden trafił w ręce scenarzystów, to nie scenariuszowe pomysły dziś imponują. Ten barwny film przygodowy to przede wszystkim uczta dla oka, a jego głównym celem jest uatrakcyjnić niedzielne popołudnie z rodziną. Przed Michaelem Toddem do ekranizacji utworu Verne’a przymierzał się Alexander Korda, który ostatecznie stwierdził, że ten projekt nie ma szans powodzenia – jest zbyt kosztowny i wymagający. Tak więc dobrze, że chociaż w takiej formie ta przygoda ujrzała światło dzienne.

Zielona Sowa Śladami Phileasa Fogga Gra od 39,50 zł Sprawdź lub napisz opinię Wiek od 9 lat, Przewidywany czas gry Do 2 godzin. Porównaj ceny w 4 sklepach.

Cele lekcji:Po lekcji uczeń potrafi:• Samodzielnie dokonać oceny utworu literackiego,• Określić czas i miejsce akcji,• Wypowiadać się na określony temat,• Grupować bohaterów literackich pod względem częstotliwości ich występowania,• Wyszukiwać w lekturze potrzebne informacjeMetody lekcji:• Metoda programowa: Praca z tekstem, • Metoda aktywna: Burza mózgów - elementy, praca w grupach, debata „za i przeciw”Środki dydaktyczne: • „W 80 dni dookoła świata”, przygotowany „kalendarz podróży”, mapa świataPrzebieg zajęć:1. Zapis tematu. Przygotowanie do Zebranie słownictwa bliskoznacznego, burza mózgów: W 80 dni dookoła świata--3. Swobodna rozmowa z uczniami na temat przeczytanej powieści: Czym jest ta książka? Czym oznacza się zatem powieść?4. Zapis:Książka to powieść, ponieważ spełnia wszystkie podstawowe wymagania gatunku – wielowątkowość, wielozdarzeniowość, wielość postaci oraz różne formy Uczniowie indywidualnie zastanawiają się nad swoimi wrażeniami z lektury. Zapis:Powieść podobała mi się ponieważ....  Powieść nie podobała mi się ponieważ...  6. Praca w grupach. Uczniowie wyszukują w tekście informacje dotyczące bohaterów. W grupach debatują, z jaką częstotliwością bohaterowie pojawiali się w tekście lektury. Które z postaci były w utworze najważniejsze, które miały pośredni wpływ na rozwój akcji, a które pojawiały się tylko sporadycznie. Zapis pracy grup wg wzoru:7. Rozmowa o czasie w powieści: W którym wieku miała miejsce akcja? Jakimi środkami lokomocji podróżowali bohaterowie? Czy akcja powieści mogłaby dziać się współcześnie?8. Uświadomienie uczniom na osi upływu czasu:1872-------------20069. Uczniowie odszukują w rozdziale III powieści obliczeń Fogga prezentowanych przyjaciołom w klubie. Nauczyciel rozdaje „Kalendarz podróży”(siatkę kratek 8x10). Uczniowie w grupach z wykorzystaniem kolorowych kredek zaznaczają kolejne etapy  Z Londynu do Suezu 7 dni Z Suezu do Bombaju 13 dni Z Bombaju do Kalkuty 3 dni Z Kalkuty do Hongkongu 13 dni Z Hongkongu do Jokohamy 6 dni Z Jokohamy do San Francisco 22 dni Z San Francisco do Nowego Jorku 7 dni Z Nowego Jorku do Londynu 9 dniRazem 80 dni10. Uczniowie wyszukują w tekście zdań informujących o upływie czasu. Rozmowa o „mierniczym” w powieści. Zapis:„Mierniczym” w powieści jest wszechobecny wszechwiedzący narrator. W powieściowej walce z czasem biorą udział nie tylko bohaterowie, ale cały świat jest podporządkowany Zapis pracy domowej:Zaznacz na mapie świata etapy podróży Fogga.

podstawie książki J. Verne „80 dni dookoła świata” Temat: „Poznajemy świat F. Fogga” Czas 2 x 45 minut ♦ Cele: Uczeń potrafi: sformułować kilkuzdaniową wypowiedź z uwzględnieniem argumentowania, samodzielnie dokona ć oceny utworu literackiego grupować bohaterów literackich pod względem częstotliwości występowania w

Dla Fogga pieniądze nie stanowiły wartości same w sobie, były jedynie środkiem do osiągnięcia zamierzonego celu, jakim było wygranie zakładu. Pod zimną i nieczułą powierzchownością Filiasza Fogga kryło się wielkie serce, o którym czytelnik dowiedział się, śledząc jego przygody. Najlepiej świadczy o tym skrywana przez niego miłość do Audy, którą wyjawił dopiero wtedy, gdy to ona poprosiła go, by wziął ją za żonę. Początkowo bohater traktuje swojego sługę, Passepartout, z dystansem, jaki odwiecznie występował w relacjach między sługą i panem. Z czasem zaczął szanować i darzyć przyjaźnią tego człowieka, który był wobec niego lojalny i starał się pomóc, chociaż jednocześnie wpadał w tarapaty, które opóźniały podróż. Najlepiej o przywiązaniu Fogga do Passepartout świadczy to, iż kiedy służący został uprowadzony przez Indian, bohater nie wahał się ruszyć mu na ratunek, nawet jeżeli mogło to sprawić, iż nie wygrałby zakładu. Dobroć opłaciła się, kiedy w Londynie to właśnie Passepartout odkrył, iż pan Fogg przybył do miasta dzień przed czasem i że wygrał zakład, chociaż sądził, że było przeciwnie. Bohater okazał swą wdzięczność dla wiernego sługi, dając mu pięćset funtów, jakie pozostało mu z podróży. Dodatkowym dowodem na wielkoduszność bohatera jest przebaczenie detektywowi Fixowi, który aresztował Fogga w Liverpoolu, i ofiarowanie mu pięciuset funtów, za pomoc, jakiej mimo wszystko udzielił mu w Ameryce. Konsekwencja w dążeniu do osiągnięcia raz obranego celu, jaką widzimy w postaci pana Fogga, mogłaby wiele nauczyć każdego człowieka. Nawet kiedy sytuacja wydawała się rozpaczliwa, bohater nie poddawał się i poszukiwał jakiegoś wyjścia z trudnej sytuacji. Najlepiej pokazuje to przykład przekupienia całej załogi statku i obalenie kapitana, M8eqL.

segb0ig3qi.pages.dev/357

segb0ig3qi.pages.dev/39

segb0ig3qi.pages.dev/171

segb0ig3qi.pages.dev/49

segb0ig3qi.pages.dev/271

segb0ig3qi.pages.dev/332

segb0ig3qi.pages.dev/100

segb0ig3qi.pages.dev/239

segb0ig3qi.pages.dev/129

w 80 dni dookoła świata mapa podróży fogga