🎊 Msza O Uzdrowienie Ks Witko

Dane kontaktowe Katolickie Stowarzyszenie Ewangelizacyjne „Posłanie” Biuro Stowarzyszenia: ul. Lecha 5-7 87-100 Toruń tel. +48 731 918 752 (czynny: w godz. e-mail: wspolnota@

Modlitwa o uzdrowienie serca pomaga nam uporać się ciągnącymi się nieraz przez pokolenia problemami, nie tylko zdrowotnymi. Jest ona odpowiedzią na pragnienie samego Boga, aby nasze serca stawały się na wzór Serca Jego Syna, Jezusa Chrystusa i Jego Matki Przenajświętszej, Maryi – przypomina ks. Sławomir Kostrzewa w konferencji

Tłumy wiernych uczestniczyły we wtorek w mszy świętej z modlitwą o uzdrowienie, którą w Sanktuarium Świętego Józefa Opiekuna Rodziny w Kielcach po raz kolejny odprawił franciszkanin - ojciec Józef spotkanie z tym charyzmatycznym kaznodzieją przyjeżdżają wierni nie tylko z diecezji kieleckiej, ale również z różnych stron Polski. Wielu chorych przybywa z nadzieją na cudowne Zawsze kościół jest wypełniony po brzegi. Wierni uczestniczą w nowennie do świętego Józefa opiekuna rodziny, później we mszy świętej, w modlitwie o uzdrowienie z nałożeniem rąk - wyjaśnia ksiądz proboszcz Jan Iłczyk. I dodaje, że wierni uczestniczący w tych modlitwach, a często są to osoby poważnie chore, niepełnosprawne, przynoszą później ojcu Józefowi podziękowania na piśmie za uzdrowienia, z opisaniem danego przypadku. Są one wpisywane do księgi parafialnej. -Są to ważne wydarzenia w życiu naszego kościoła, to też jest jego historia. Ale to dzięki ojcu Józefowi Witko mamy te wyjątkowe łaski - dodaje ksiądz proboszcz parafii Świętego Józefa Robotnika, która jednocześnie jest sanktuarium. - Dlaczego są tutaj tłumy? Bo jest Jezus i ludzie przyjeżdżają do Niego. Forma tej mszy pozwala sobie uświadomić Jego obecność w Eucharystii, w sakramentach świętych i doświadczyć Jego miłosierdzia. Stąd ci, którzy przyjeżdżają do tego sanktuarium, spodziewają się uzdrowienia od Jezusa, oczekują tego - mówił nam wczoraj przed mszą świętą ojciec Józef Witko, który obecnie pełni posługę duszpasterską w zgromadzeniu franciszkanów w Pińczowie. Kiedy ojciec Józef Witko odkrył w sobie charyzmat uzdrawiania? - Nie tyle zauważyłem, czy odkryłem, co miałem pragnienie modlitwy za chorych. To pragnienie było tak silne, że zacząłem się modlić, a Pan Bóg zaczął odpowiadać na te modlitwy - mówił nam ojciec Józef Witko. Polecane ofertyMateriały promocyjne partnera

Codziennie w listopadzie o godz. 1745 wypominamy wszystkich wiernych zmarłych zgłoszonych na wypominki; o godz. 1800 odprawiamy w Ich intencji nabożeństwo Drogi Krzyżowej, a w czwartki i niedziele nabożeństwo różańcowe. Natomiast o godz. 1830 Msza św. w intencji wszystkich zmarłych zgłoszonych na wypominki.

Co raz ktoś osuwa się nieprzytomny na posadzkę. - Nie wolno podnosić! – ostrzegają wierni. Krzysztof Kapica- Po północy, po nabożeństwie nie będzie pan zadawał takich pytań. Sam się przekona, co to znaczy być dotkniętym przez Boga - mówi energiczna liderka sporej grupy pielgrzymów z Nowej Sarzyny. Przywiozła ich do Jarosławia na spotkanie z ojcem Józefem Witko. Zadanie wydaje się proste, choć może nieco męczące - pojechać do Jarosławia na nocne spotkanie z charyzmatycznym kaznodzieją. Jego fenomen przyciąga tłumy i w czasie takich spotkań dzieją się niesamowite rzeczy. Mam napisać o tym reportaż. Robotę ma mi ułatwić Krzysztof, nasz fotoreporter, który utrwali wszystko "na kliszy".Służę Panu jak potrafięGodzina W świątyni wszystkie miejsca w ławkach zajęte. Na dziedzińcu przed kościołem oo. reformatów spory jak na tę porę ruch. Kręcę się między pielgrzymami. Niemal każdy taszczy składane stołeczki, taborety, plażowe się, bo Krzysztof gdzieś utknął po drodze, a nie zna miasta. Zagaduję młodych mężczyzn, którzy pilnują porządku przy wejściu. Tomasz Filip ma 33 lata. W Odnowie w Duchu Świętym "Ruah" udziela się od półtora roku. Tłumaczy, że to jego służba Bogu. Ojca Witko znał wcześniej, bo był w tej parafii kilka lat temu Ale nie wiedziałem, że jest on obdarzony taką mocą - mówi z przejęciem. Zaklina się, że doświadczył uzdrowienia na własnej skórze. - Miałem problem z nerkami. Pomogła modlitwa z ojcem Witko - świątyni zaczyna się wieczorne nabożeństwo. Przez główne drzwi nie wejdzie. Tomasz z Łukaszem (ten drugi służy od 10 lat, czyli od początku działalności ojca Witko) kierują kolejnych pielgrzymów do bocznych Wyłączyć komórki - przypominają.[obrazek2] Spotkanie kończy się specjalnym błogosławieństwem. Ojciec Józef wchodzi między ludzi i nakłada ręce na głowy wiernych. Napięcie sięga zenitu... (fot. Krzysztof Kapica)Pan zabiera bólCiemno. Zaczyna mi dokuczać chłód. Za lekko ubrałem się. Tego problemu, zdaje się, nie mają ludzie, którzy zdążają do kościoła. Zaczepiam na chybił Jeżdżę na spotkania od roku. Dzisiaj będę modliła się za złośliwą sąsiadkę, która mi dokucza - tłumaczy Teresa z czy co? Nie mam czasu na zastanawianie się, bo właśnie "wysypało" się dwa autokary pełne ludzi. Wypatruję ładną, 39-letnią brunetkę o długich kręconych włosach. To Violetta Zarzycka. Godzi się na rozmowę, ale równocześnie szuka męża i siostry, którzy zawieruszyli się w tłumie. Przyjechali z Chodla, małej miejscowości w Podążamy za ojcem Witko od półtora roku - mówi Violetta. - Jesteśmy na jego wszystkich spotkaniach modlitewnych. Zarzycka działa w kościelnej organizacji Legion Maryi. Opowiada mi niesamowite rzeczy. Jej siostra miała raka piersi. Pojawiły się przerzuty. Sytuacja wydawała się beznadziejna. - Zaczęłyśmy jeździć na spotkania modlitewne z ojcem Witko i rak się cofnął - przekonuje. Sama cierpi na stwardnienie rozsiane i choroby stawów. - Od roku zero objawów. A o bólach stawów zapomniałam. Pan zabiera ból - mówi z ogniem w oczach. Chcę poczuć dotknięcieGodz. Jakaś zakonnica przywiozła cały autobus wiernych "pozbieranych" z parafii od Janowa po Tarnogród. Kolejny autokar przywiózł dużo młodych ludzi. - Jesteśmy z Przysietnicy koło Brzozowa. O spotkaniach wiemy od znajomych - "meldują" w biegu i pędzą, by zająć dobre miejsce w może im dotrzymać kroku Tomasz Krasucki z Lublina. Od 25 lat, czyli od urodzenia, jest inwalidą. Dziedziniec klasztorny przemierza o kulach. - Dowiedziałem się o tych spotkaniach z Internetu. Chcę poczuć dotknięcie Boga. Modlitwa przemienia. Może przemieni mnie fizycznie - pyta sam siebie i odruchowo zawiesza wzrok na bezwładnych mszy parę osób wychodzi na zewnątrz zaczerpnąć świeżego powietrza. My również po trochu na dworze po trochu w kościele. Wszyscy w skupieniu czekają na ojca Witko. Ja tylko głoszę Słowo!Nagle poruszenie, bo paru mężczyzn w brązowych habitach bocznymi drzwiami zmierza do zakrystii. Wpadam za nimi. Wysoki, lekko łysiejący mężczyzna patrzy na mnie ciepło spod okularów. To ojciec Józef Witko. Wysłuchuje mojej prośby. Nie zgadza się na dłuższą rozmowę, bo ma zakaz kontaktu z dziennikarzami. Ale nie przeszkadza mu obecność dziennikarzy w kościele. Techniczne sprawy mamy uzgodnić z ojcem Teodorem. - Cuda? Jakie znowu cuda! Ja tylko głoszę Słowo. Pomagam ludziom dotrzeć do Boga. To co się dzieje, to wyłącznie Jego dzieło - zbywa mnie ojciec Witko, gdy chcę, by skomentował niektóre opinie wiernych. Śpieszy się, bo o początek modlitewnego Krzysztofa i przeciskamy się przed ołtarz. Wśród mocno poruszonych ludzi widzę młodą kobietę o niepospolitej urodzie. Proste, długie czarne włosy. Mężatka bo ma na palcu obrączkę. Na oko trzydzieści lat. Wzrok przyciąga nie tyle uroda co wyraz twarzy. Widać, że ma ważną sprawę do jest prawo miłościSiadam na stopniach ołtarza, bo tylko tu jest wolne miejsce. Jakaś blondynka podaje mi małą poduszeczkę. - Od betonu zimno - mówi ojciec Józef. Łatwo nawiązuje kontakt. Każdą grupę pielgrzymkową witają gromkie oklaski. Zakonnik co raz sypie jakąś anegdotą, co raz wybuchają salwy Trzeba wierzyć, że dostaniemy od Boga to, o co prosimy. To wiara czyni dobro - Takie jest prawo miłości! - śpiewa falujący tłum z rękoma uniesionymi w przemian z ojcem Teodorem mówią o Bogu, miłości Bożej. 8-letnia dziewczynka wtula się w ramiona matki i zasypia. Dorośli słuchają w muzyka. W innych okolicznościach widok starszych pań śpiewających oazowe piosenki z pełną "choreografią" do danego utworu mógłby wydawać się śmieszny. Ale to nie zabawa. To modlitwa. Na "normalnej" mszy trudno wyobrazić sobie staruszkę, jak macha rękami i robi skłony. A tu nikogo to nie dziwi. Starsi i młodzi modlą się śpiewając."Moja" brunetka próbuje, ale śpiewanie jej nie idzie. Smutnymi oczami wpatruje się w zakonnika. Intencje pójdą z dymemModlitwa różańcowa. Prowadzi ją ojciec Józef, po czym oddaje głos potężnemu franciszkaninowi. Ojciec Teodor tubalnym głosem zapowiada, że skończy konferencję nieco wcześniej, żeby przed północą wierni zaczerpnęli świeżego powietrza. Ludzie słuchają w skupieniu. Z krótkiej przerwy mało kto korzysta. Co raz ktoś przeciska się przez tłum i wrzuca jakieś karteczki do kartonowego pudła na To intencje do Boga. Nikt ich nie czyta. Po spotkaniu będą spalone - wyjaśnia mi sąsiadka z przedsionka. O północy ojciec Józef czyta te intencje, które dostał wcześniej od wiernych. Ludzie proszą o dar potomstwa, ktoś dziękuje za uzdrowienie kręgosłupa, inny za uzdrowienie od nowotworu, ktoś prosi o uwolnienie od nałogu, jakaś matka prosi o zdrowie psychiczne dla córki. Gdy z ambony padają słowa o potrzebie modlitwy za małżeństwo w kryzysie, brunetka jest mocno poruszona. Łzy spływają po żywe świadectwoGodzina Kończy się msza, ludzie przystępują do komunii. Modlą się w ciszy i skupieniu. Nastoletnia dziewczyna osuwa się na ramię matki. Wydaje się, że śpi. Ojciec Józef zaprasza chętnych, żeby opowiedzieli, co już wymodlili u Boga. Kolejno wychodzą przed ołtarz i dzielą się swoimi świadectwami. 49-letnią Izabelę wykluczyła z zawodu nauczyciela choroba. Teraz odzyskała zdrowie i sens życia we wspólnocie. Kobieta z Tomaszowa mówi, że modlitwą uwalnia męża z alkoholowego z Marcinem są z Janowa Lubelskiego. Dziękują publicznie za uzdrowienie. Marcin poczuł dotknięcie na przemianęW kościele robi się gorąco. Sporo osób zrzuciło wierzchnie okrycia. Pewnie po części "sprawcą" jest ojciec Witko. Ludzie słuchają wypowiadanych jak mantry słów franciszkanina. Godz. Od ołtarza płynie dziwna melodia. Kościół wypełniają modulowane dźwięki. Nie ma słów. To modlitwa językami...Ktoś słabnie. Inni w modlitewnym uniesieniu czekają na najważniejszy dla nich moment. Wyraźnie na to samo czeka brunetka, która klęczy na stopniach czego szukaliNie zawsze nocne czuwania kończą się specjalnym błogosławieństwem. Dzisiaj Ojciec Józef będzie nakładał ręce - uprzedza starsza pani. Tłum czeka w skupieniu. Zakonnik wchodzi między ludzi. Nakłada ręce na głowy wiernych i każdego błogosławi z osobna. Napięcie sięga zenitu. Jakaś kobieta osuwa się nieprzytomna na posadzkę. Nikt jej nie Nie wolno! - słyszę ostrzegawczy głos. Nikt już nie panuje nad tłumem. Co raz ktoś pada w dziwnym letargu na ziemię. - Są w spoczynku. Nic im nie będzie - odsuwa mnie kobieta, gdy chcę podnieść staruszkę, która padła u moich stóp. Kątem oka widzę, jak franciszkanin nakłada ręce na "moją" brunetkę. Kobieta nie płacze. Jest spokojna, jakby uwolniona od problemów. Modli się jeszcze, ale jest zupełnie kimś innym. Po jakimś czasie z tłumem ludzi "wypływa" boczną nawą z teraz zauważam, że z nieukrywaną satysfakcją przygląda mi się mieszkanka Sarzyny, którą zagadnąłem na początku, po co tu Zrozumiał pan - bardziej stwierdza niż pyta.

aoSIvkN.

segb0ig3qi.pages.dev/120

segb0ig3qi.pages.dev/207

segb0ig3qi.pages.dev/293

segb0ig3qi.pages.dev/297

segb0ig3qi.pages.dev/255

segb0ig3qi.pages.dev/62

segb0ig3qi.pages.dev/88

segb0ig3qi.pages.dev/20

segb0ig3qi.pages.dev/349

msza o uzdrowienie ks witko